تفریح و بازی ، پاداش ژنتیکی یادگیری است . ما وارثان کسانی هستیم که بیش تر با بهتر آموخته اند .این بهتر و بیشتر آموختن به آنان مزیت حفظ و زنده ماندن داده است و به این ترتیب نیاز به تفریح و نشاط در ژن های ما جای گرفته است .
ما تنها مخلوقاتی هستیم که در تمام طول زندگی خود بازی می کنیم و به همین دلیل همواره در در تمام طول زندگی خود یاد می گیریم. روس ی که بازی کردن را کنار بگزاریم ، یادگیری و آموختن هم متوقف می شود.
بهترین نشانه تفریح و نشاط خنده است .
افرادی که عاشق هم می شوند درباره یکدیگر چیزهای زیادی می آموزند و از این رو اغلب وقتی با هم هستند خود را در حال خنده می بینند.
اولین باری که نوزادان با صدای بلند می خندند زمانی است که کسی با آن ها “دالی موشه” بازی می کند.به نظر من نوزادان به این دلیل می خندند که از این بازی یک درس خوب می آموزند:“من منم و تو تویی”
بسیار مهم است که از همان ابتدای زندگی بفهمیم که متفاوت از دیگرانیم و فقط مالک خود هستیم .
خوب کنار آمدن با یکدیگر کوشش زیادی می طلبد و بهترین راه برای انجام آن این است که در کنار هم فرصت یادگیری سرگرم کننده و مفرح ایجاد کنیم .
خنده و یادگیری ، شالوده روابط بلند مدت و موفقیت آمیز است.
ویلیام گلسر
بنیانگذار تئوری انتخاب
